فقط به امید نوشتن. فقط به این امید که بنویسم و خودم را خالی کنم.برای اینکه بنویسم و خودم را از هر قید و بندی رها ببینم.اما الان می ترسم. می ترسم از اینکه این وبلاگ هم نتونه من را قانع کنه. شاید هم دارم زود قضاوت می کنم. شاید!
دردها کم شود از گفتن و دردی که مراست از تهی کردن دل می شود افزون چه کنم؟
من نه آنم که تراوش کند از من گله ای می دهد خون جگر رنگ به بیرون چه کنم؟
نوشته شده در تاریخ 17/7/85 ساعت0:44
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
صفحه نخست
پست الکترونیک
صفحه ی مشخصات
خانگی سازی
ذخیره کردن صفحه
اضافه به علاقه مندیها
بازدید امروز : 106
بازدید دیروز : 8
مجموع بازدیدها : 360819
باری از این دست:
نوشته های پیشین
لوگوی وبلاگ
جستجو در وبلاگ
لینک به سایت ها و وبلاگ ها لزوما به معنای تایید محتوای آنها نمیباشد
هم سرویسی ها
دیگران
لوگوی دوستان
موسیقی وبلاگ
اشتراک در وبلاگ
